In de begintijd had hiphop geen aparte undergroundscene; het hele genre was standaard outsider. Maar toen eind jaren 80 en begin jaren 90 een echte rap-underground uiteindelijk samenvloeide in New York, was dat op een onverwachte plek: Columbia University. Dat is waar wat rapper Nas ‘de belangrijkste radioshow van zijn tijd’ noemt, met presentatoren Bobbito Garcia en DJ Stretch Armstrong.
De totale platenverkoop voor alle artiesten die in première gingen in hun radioshow bedroeg meer dan 300 miljoen stuks. Het nachtelijke programma van Stretch en Bobbito had ook een cultstatus in de kunst-/modewereld en de gevangenisbevolking. Iedere week stemden ze massaal af op het programma met z’n ongebruikelijke humor en exclusieve muziek.
Stretch: ,,Als DJ is het heel moeilijk om nieuwe muziek bij te houden, omdat technologie zoveel mensen in staat heeft gesteld om zoveel muziek te maken en deze zo snel te verspreiden. Dat tempo lag in de jaren negentig veel lager. Je moest naar de studio, de plaat opnemen, laten mixen, de proefpersing goedkeuren, wachten en de platen ophalen… Ik denk dat, hoewel er veel vreselijke platen werden gemaakt, het eindresultaat voor het grootste deel iets was dat veel meer bloed, zweet en tranen met zich meebracht.”